Waarom
Voor zover ik het kan inschatten heeft dwang de eigenschap zich vast te bijten in iemands zwakte of grootste kwetsbaarheid en laat mijn zwakte nu net vrouwen zijn.
Toen ik in het begin cognitieve gedragstherapie volgde, was ik blij dat men het probleem wou aanpakken. Ik had immers geen trauma’s, behalve dan wat slecht verwerkt verdriet. Een echt trauma kon je dat bezwaarlijk noemen. Toch zat dat verdriet dieper dan ik dacht. Mijn grootste wens was en is om mijn leven met één persoon op te bouwen, bij grote voorkeur een vrouw. Waarom mijn voorkeur naar een vrouw uitgaat, heeft niets te maken met angst voor mijn omgeving of het gevoel dat het maatschappelijk meer aanvaard is om een heterorelatie te hebben. Ook zitten er helemaal geen homofobe gedachtes achter. Die voorkeur is er omdat dit gevoelsmatig gewoon bij mij hoort. Dat gevoel heeft dwang proberen te ondermijnen en het is er aardig in gelukt. De combinatie van verdriet uit het verleden, een grote onzekerheid naar vrouwen toe en ook onzekerheid over mezelf heeft er toe geleid dat dwang zich op dat deel van mij gezet heeft.
Over dwang en hersenen is in het algemeen weinig geweten. Ik ga ervan uit dat je dwang met de geboorte mee krijgt. Dit is louter mijn mening. Door het leven zoekt dwang naar iemands grootste kwetsbaarheid. Mijn dwang is mij behoorlijk trouw gebleven in de vorm van SO-OCD. Bij vele mensen shopt dwang soms dagelijks of wekelijks, op zoek naar andere versies en trekt nogal eens gemakkelijk een andere jas aan. Ik ken in mijn leven twee grote periodes van dwang. Rond mijn 11 jaar in de vorm van hypochondrie en rond mijn 28ste in de vorm van SO-OCD.
Waar ik 10 jaar geleden dacht dat vooral de dwang moet aangepakt worden in de vorm van cognitieve gedragstherapie en exposure ben ik hoe langer hoe meer overtuigd dat er ook andere zaken zijn waar moet aan gewerkt worden en een plaats moeten krijgen. Mij re-integratieproces is nog niet ten einde. Op dit moment voel ik mij echt wel goed op vlak van SO-OCD. Aan de kwetsbaarheid waarop mijn dwang zich gezet heeft, is nog wel wat werk.